Sokak Çocuğu…Islak kaldırımları mekan tutmuş çocuğum
Ayağımda lastikler,sırtımdaysa gocuğum
Pantolonum dizine istemektedir yama
Ellerim titremekte,gözlerim sanki âma
Çoraplarım iki kat,lakin işlemiş soğuk
Islak kaldırımlarda nefesim boğuk boğuk
Kulaklarım çırçıplak,ellerimle kapattım
Ben böyle soğukları çocuk yaşımda tattım
Yüzüme vuran soğuk titretiyor çenemi
Annemin cümlesiydi: “
yavrum hiç korkma, emi”Midem yabancılaşmış bir tas sıcak çorbaya
Çöpteki ekmekleri doldururum torbaya
Ne gelen var ne giden,beni gören ışıklar
Yatağım kağıt,karton;zemine yapışıklar
Sokak çocuğuyum ben,yok yakınım,akrabam
Bırakmazlardı beni,olsaydı anam,babam
Kaldırımın taşları sıra sıra dizilmiş
Benim kader haritam,sokaklarda çizilmiş
Mustafa YILMAZ
