UMUTSUZ BEKLEYİŞ

[Ahmet Aktürk (Hoca)]

             

                 UMUTSUZ BEKLEYİŞ



              Hüzünlüyüm bu gece dostlar
              Kalbimde şerha şerha yaralar...,
              Düşman kurşunu vız gelir amma,
              Dostların bir sözü beni yaralar....
              Gün battı penceremden,
              Odamda yapay ampül ışıltısı,
              Teselli bulsam mı yapmacık aydınlıktan,
              Ebedi Nur'un kayboluş efsanesi....
              Gül,gülümü budadı,
              Meclisimde umutlar karanlığa açık,
              Perdeler,odamı aydınlatan güneşe engel,
              Yollar çamur,tarla bozuk,yalnızlığa sen de gel,,
              Teselli etmiyor beni hiçbir fikir,düşünce,söylem..
              Arnavut kaldırımlarında aç köpek sesleri çınlamakta.
              Tükenen umutların habercisi sanki,
              Yorgunum dostlar,yorgunum gelecekten...
              Akif'in Asım'ın nesli;Fazıl'ın işareti gençler..
              Üç-beş pula tamahkar olmuş leşler !
              Bakalım ki,onların her biri,kiminle,
              Hangi yolda,sonuçta, hedefte  birleşecekler?.
              Karamsarım,biliyorum kendimi,
              Haksız mıyım, konuşmayan dillerden,
              Köşe başlarında fırsat kollayan tüccar,
              Sezdikçe kayboluyor iyi niyetlerim.
              Şair değilim şiir yazayım,
              Leçber değilim,tarla kazayım,
              Lakin içimdeki volkanı saklamaktansa,
              Körlere göz,sağırlara kulak,topalına ayak olayım.
             
                                                                ÇOBAN
             
   

[mahfi]

çok etkileyici...zannediyorum çoğumuzun hislerine tercüman oldunuz hocam.

Lakin içimdeki volkanı saklamaktansa,
              Körlere göz,sağırlara kulak,topalına ayak olayım.

hüznünüz ve hüznümüz tez zamanda geçer inşALLAH.

ben umudumu yitirmeme dersini sıkça sizden almış biri olarak,size anımsatmak istiyorum.ne olursa olsun Ebedi Nur tamamlanacak,değil mi?

kaleminize,yüreğinize sağlık...

[Kemal Algül]

Hocam bende bir coban olmak istiyorum cobanlari kücümseyenlere inad.yüreginize saglik.

[Fatih Burak Aktürk]

ellerinize saglık.Çobanı kucumseyenlere ne dıyım artık

[Mustafa Yilmaz]

İnsan eşref-i mahluk olarak yaratılmıştır.Yaratımışlar içinde ondan daha şereflisi daha idrak sahibi yoktur.Bunda Cenab-ı Hakkın insanın omuzlarına yüklediği ağır bir sorumluluk yatmaktadır.Sorumluluk ama ALLAH kimseye taşıyamayacağı yükler yüklemez.Her zaman yapabildiğinin en iyisini yapma azmi ve cehdini göstermesini ister.Bu bilinçle kul, kulluk vasifesini ifa eder Yaratıcısına karşı.Onun için makam ve mevki sahibi olmak önemli değildir.Bir yönetici olmak bir idareci olmak vs bunların Yaratıcı katında bir değeri yoktur.Değerli olan kulun ALLAHla olan kurbiyet derecesidir.Halis niyetine karşılık insanlardan bir insan olarak karşılık bekler.Gerçi tahkiki iman sahibinin bir karşılık beklemesi söz konusu değildir.Milletin imanını selamette görürsem Cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım diyenlerin,ALLAHım vücudumu o kadar büyüt ki Cehennemi yalnız ben doldurayım,benden başka kimse girmesin diyenlerin gönül dünyalarında yelken açamamışların yaptığıdır kullar arasına mertebe koymak.O düşünceye sahip olamayanlar kendinden başkasını hakir görür.Kendini üst sınıf görür.Toplum nezdinde değerini "benim oyum bir çobanın oyuyla bir olamaz "diyerek hafakan helezonları oluşturmayı şiar edinmiş ve ne dediğinden kendisinin de bihaber kulların deryasında yüzmekten uzak kalmaktır yapılması gereken.

Bu din elbet bir gün layıkı vechiyle bilinecektir.Ondan bihaber gönüllerin kalplerine tevbe düşüncesi inkişaf etmesi dileğiyle.....

[Ahmet Aktürk (Hoca)]

         Sevgili Nilgün,
         İnsanın bazı anları vardır ki;kendisini tarif etmekten ziyade ,başkalarının yerine kendini koyarak sesli veya sessiz düşünür.Ben başkası olsam ve şöyle düşünsem (mi?).
         Genel olarak en umutsuz vakalarda bile umutvar olmuşumdur.Ama dün akşamki ruh halim kendimin değil,başkasının yerinde olsam bir şiirle halimi nasıl anlatabilirim düşüncesiyle,bir saatte yazılan bir karalamadır bu şiir.(şayet şiir denirse...) Bu duygusal yön Üstat Mehmet Akif'in tarzına da benziyor.İstiklal Marşi ile Dua şiirlerini karşılaştırırsan büyük çelişkilerin olduğunu göreceksın.İstiklal Marşı'nda sonsuz bir iyimserlik ve yürekli olma,cesaretli olmayı düşünürken;Dua şiirindeki karamsarlığı (+) ve (-) kadar zıttır.
          ''Nur istiyoruz... sen bize yangın gönderiyorsun !
           ''Yandık'' diyoruz...Boğmaya kan gönderiyorsun !'' diyerek (haşa) ALLAHa sitemvari cümlelerindeki bu karamsarlık aynı kişinin kaleminden çıkmasındaki değerlendirmeyi,(tabir caizse),kendimle kiyasladım bir an.Ve yukarıdaki karalama ortaya çıktı.
          Durum bundan ibaret sevgili Nilgün...Yoksa,ALLAHın Nur'unu tamamlayacağından şüphem yoktur,olamaz...Vesselam...Ayrıca bu açıklamaya vesile olman dolayısıyla da teşekkür ediyorum...
          Bu vesile ile, MEHMET AKİF ERSOY'un ölüm yıldönümü dolayısıyla da O'na rahmet diliyorum.Ve bu çok anlamlı dua şiirini de burada kopyalıyorum.


YÂ RÂB BU UĞURSUZ GECENİN YOK MU SABÂHI?

 

"İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden,

bizi helâk eder misin, ALLAH’ım?"

(A’râf 155)

 

Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?

Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!

 

Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun!

"Yandık!"diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!

 

Esmezse eğer bir ezelî nefha, yakında,

Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasında,

 

Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i İslâm;

Hep fışkıracak yerlerin altındaki esnâm!

 

Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn'i,

En sonra, salîb ormanı görmek Harameyn'i!...

 

Bin üç yüz otuz beş senedir, arz-ı Hicaz'ın

Âteşli muhitindeki sûzişli niyâzın

 

Emvâcı hurûş-âver olurken melekûta?

Çan sesleri boğsun da gömülsün mü sükûta?

 

Sönsün de, İlâhi, şu yanan meş'al-i vahdet,

Teslîs ile çöksün mü bütün âleme zulmet?

 

Üç yüz bu kadar milyonu canlandıran îman

Olsun mu beş on sersemin ilhâdına kurban?

 

Enfâs-ı habisiyle beş on rûh-u leimin,

Solsun mu o parlak yüzü Kur'an-ı Hakim'in?

 

İslâm ayak altında sürünsün mü nihâyet?

Yâ Rab, bu ne hüsrandır, İlâhi, bu ne zillet?

 

Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?

Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ!

 

Câni geziyor dipdiri... Can vermede mâsûm!

Suç başkasınındır da niçin başkası mahkûm?

 

Lâ yüs'ele binlerce sual olsa da kurbân;

İnsan bu muammalara dehşetle nigeh-bân!

 

 

 

Eyvâh! Beş on kâfirin îmanına kandık;

Bir uykuya daldık ki: cehennemde uyandık!

 

Mâdâm ki, ey adl-i İlâhi yakacaktın...

Yaksaydın a mel'unları... Tuttun bizi yaktın!

 

Küfrün o sefil elleri âyâtını sildi:

Binlerce cevâmi' yıkılıp hâke serildi!

 

Kalmışsa eğer bir iki mâbed, o da mürted:

Göğsündeki haç, küfrüne fetvâ-yı müeyyed!

 

Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,

Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar!

 

En kanlı şenâatle kovulmuş vatanından,

Milyonla hayâtın yüreğinden gidiyor kan!

 

İslâm'ı elinden tutacak, kaldıracak yok...

Nâ-hak yere feryâd ediyor: Âcize hak yok!

 

Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?

Ağzım kurusun... Yok musun ey adl-i İlâhî!

 

                                                    (HERKES OKUSUN VE YORUMUNU KENDİSİ YAPSIN)  A.A.

         

[EBRU ÇOBANOĞLU]

Derinden etkileyen yazılar ...
Ama var mı ki anlayanlar?
Kesin derler sizi gidi geri kafalılar
İyi ki şair değilsiniz ya şair olsaydız hocam ?
Ahh bir gün şu kalem dile gelsede
anlatabilse içimdekileri
haykırsa dünyaya insanların iki yüzlülüklerini
Ahh ahhh!...
Sustum hocam sustum ama şimdilik ...Elbette konuşacağımız gün gelecek ...Hep biz susmayacağız değil mi ? Hep biz ağlamayacağız ?...

[Ahmet Aktürk (Hoca)]

 İnşALLAH ağlayan biz olmayacağız Ebru..

[Ömer Yakuphan]

hocam ozaman yapay ampul ışıltısını bırakalım.dogal olaraktan geceyi aydınlatan yıldızlardan ışık alalım.onlar ampul degil zamanı gelince patlamazlar.